Tarih: 10 Nisan 2020. Yer: Diyarbakır. Tarih, bir ezberi daha Kürtlere hatmettirmek için bu sefer Diyarbakır’ın yolunu tuttu. Bir annenin kapısı çalındı ve anneye kargo paketindeki oğlu teslim edildi. Devletin sürreal çalışmalarından biri daha mı dersiniz? Bürokrasi anneden TC bilgilerini teyit ettirip imzasını aldıktan sonra alın
Silopi’de bir Kürt annesi ismi Taybet Anaydı, kendi sokağında vurularak öldürüldü, cenazesinin kaldırılmasına yedi gün boyunca izin verilmedi. İnsana uygulanan yasaklar, ağzı varsa da dili olmayan sokaklara da delicesine getirilmişti. Yasaklanmış bu sokak bir annenin kanına bulandı, yerde yatan cenazesine en acı şekilde ev sahipliği
Delhi’de ne güzel ne de çirkin, Hint yoksulluğunun tüm bildik hallerini sergileyen sıradan bir genç kadın var oldu. Sert saçlı, esmer tenli, korku barındıran kocaman gözlü kadın yoksul kalabalığın içinde herhangi biriydi. İsmi Phoolan Devi’ydi. Yoksulluk, akla hayale gelmeyen kötülükler icat ettirir insana. Ve tecavüz en
Hatice Özhan Hint Okyanusu kıyılarında İndus Nehri’nin denize döküldüğü noktaya yakın bir yerde küçük bir balıkçı köyü bulundu. Bu köy küçük bir yarımada üstünde yer alan denize açık, güvenli bir bölgede kurulmuştu. Çölün arkasında kurulduğundan korunaklı bu köy, güven telkin ediyordu. İndus’un ağzının batısında iki ırmak
Hatice Özhan Gurbetelli, ana rahmine isyan defteri topla tüfekle dürülen bir şehirde düştü. Palu’luydu Gurbetelli. Tanrıya uğradıkları zulümden kurtarılmaları için bolca dua ettikleri ancak tanrının her daim suskun kalmayı seçtiği bir coğrafyada kök saldı. Bir yanıt bekleyerek boş yere beklediklerini bilen insanların coğrafyasında Gurbetelli, tutsak halkının itibarı
Hatice Özhan 1974 yılının Mayıs’ında istenmeyen beş Kürt isyancıyı Baas rejimi idam sehpasına yolladı. Rejim, isyan gerçeğinin de isyancılar şahsında dünyadan sildirileceğine inanacak denli budalaydı galiba. Ülkelerinin özgürlüğü için Saddam Hüseyin’in aman vermeyen zalimliğine karşı direnen Kürtler, tarihten ders çıkarmamış bir edayla, yine aldatılacakları bir masanın etrafında
Hatice Özhan Köleleri kurtarmak için en zor adım nedir? diye sorulduğunda derinden bir iç çekişle “Bir köleyi köle olmadığına ikna etmektir” dedi. Siyah derinin bir melaneti de köleliği bir doğum lekesi gibi ömrünce taşımaktı ona göre. Bu iz deriden belki silinir de, akıldan silinmesi sanırım biraz zor
“Öteki” kadınlar; Siyahlar, Asyalılar, Kürtler, Ortadoğulular… Hatice Özhan 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü’nün tartışmasız evrensel değeri, kadın özgürlük meselesinin birçok toplumsal disiplinle ilişkisinden kaynaklanmaktadır. Kadın özgürlük meselesi sosyoloji, antropoloji, siyaset, ekonomi politik disiplinlerle ilişkisi nedeniyledir ki meselenin neden ve sonuçları büyük ölçüde bir belirleyendir. Çok
Hatice Özhan Şehirli kadın havasının alameti parıldayan sarı saçlar, dize kadar çektiği siyah deri çizmeleri ve arazi pantolonu ile Sıdıka Avar, engebeli yolların hakkından gelmeyi iyi bilen ama nedense esir olduğu atlanılan atının üzerinde bir kaygısız gülümsemeyle sallanıyor. Cihangir’de, memur bir babanın kızı olarak doğan ama daha
Hatice Özhan Tanrının ölüm uykusuna yattığı bir sırada, bir yerlerde insanlar; gençler, çocuklar bu uyuşuk, miskin tanrının eseri olan zalimlerce yok ediliyor/du. Evlatlardan önce annelerin hayata son elvedalarını dilemeye alışkın oldukları bu dünyada ters giden bir şey var çoktandır. Bir kırım baş gösterdiğinden bu yanadır evlatlar
Türkçe
German
English
