DOĞAN HIZLAN VESİLESİYLE ELEŞTİRİ VE YAZMAK ÜSTÜNE[*] TEMEL DEMİRER “Tarihsel koşullar en güçlü bireylerden daha güçlüdür.”[*] “Papyon takan, gömleklerini hazır almayıp diktiren, ceketinin iç cebinde köstek taşıyan sanat insanı” Doğan Hızlan vesilesiyle değinmek istediklerim var; ancak önce Georgiy V. Plehanov’dan birkaç saptamanın altını çizelim: “Gerek sanat gerekse edebiyatta, belirli bir
TEMEL DEMİRER “Bardaktan boşanırcasına Bir yağmurdur bizim için yaşamak.”[1] “Geride kaldı” denilen “eski(meyen)” iç savaş günleriydi: Grev çadırlarından, namluya sürülmüş mermi gibi soluk soluğa koşuşturmalardan, civanmert fedakârlıklardan, İzmir’den (ya da Eşrafpaşa’sından) anımsıyorum ‘Baterist’i… 12 Eylül karanlıklarından sonra da, el kapılarının gri gökleri altındaki Paris’teydik; ‘Camcı Hikmet’ti lakabı
“Derin ıstıraplar güçlü karakterler doğurur
“Şiir çokça sevinç ve ızdırap ve hayrettir, biraz da söz.”[1] Cahit Sıtkı Tarancı’nın “Dostlarla da yollar ayrıldı bir bir; / Gittikçe artıyor yalnızlığımız”[2] dizelerini terennüm ederken; “Nereden başlamalıyım?” Öncelikle Kemal Burkay’ın dizelerinden: “Kırgın umutta / keder tortusunda / acıda, zehirde, pusuda / yılma / doğan günü bekle / çünkü tutar
“Okumak bir insanı doldurur, konuşmak onu hazırlar, yazmak ise olgunlaştır.”[1] “Eğer okuduğumuz kitap bizi kafamızın ortasına inen bir yumruk gibi sarsmıyorsa, niye boşuna okuyalım ki?
“Kalbim! elimden tut elimden tut sensiz bir şey yapamam.”[1] ‘Aşkla Sana’, ‘Gezgin’, ‘Ferhat’, ‘Sevdadır’, ‘Adak’, ‘Beyaz Ölüm Kuşları’, ‘Bir Gün Sevişmeyi Bana’, ‘Eski Bir Gün İçin Şiirler’, ‘Günler Perişan’, ‘Her Şey Tekrardır Biraz’, ‘Hüzün Mevsimi’, ‘Merhaba Canım’, ‘Orman’, ‘Pencere’, ‘Sakalsız Bir Oğlanın Tragedyası’, ‘Sığıntı Kuşu’, ‘Yeryüzü Ağacı’, ‘Kan Reçetesi’ndeki
“Aldanmak ehemmiyetsiz bir cezadır. Aldatmak mühim bir azap.”[2] “Aykırı” -olarak nitelenen- kafalardan biriydi. 13 Mart 1910-21 Nisan 1973 kesitinde yaşamış romancı, yazar, düşünür, senaryocuydu; hayatının önemli kısmını Çankırı, Çorum, Kırşehir, Malatya hapishanelerinde geçirmişti. Yazınımızda tarihsel roman, Cumhuriyet dönemi öncesi [Osmanlı] ve sonrası [TC] denince, akla gelen, gözlemci-araştırmacıydı. Marksistti. Aziz Nesin
“Kırlaştı saçlarım, yakınmıyorum; ölüme yargılı insan doğumda; yeraltı mı daha korkunç bilmiyorum, dünya mı? Yaşadım yaşadığımca.”[2] Şair, yazar, sanat-edebiyat eleştirmeni ve gazeteci Ahmet Oktay Börtecene, 3 Mart 2016’da 83 yaşında hayata gözlerini yumdu. Edebiyatın en üretken kalemlerinden şair, yazar, gazeteci ve eleştirmenlerindendi. 21 Ocak 1933’te Ankara’da doğan Ahmet Oktay’ın şiire
“Şiir insanları sevmeye yarar.”[2] “Şiir hep üvey evlat olacaktır”[3] vurgusuyla, “Yeryüzünde şiirden başka yalnız var mıdır acaba?”[4] diyen Süreyya Berfe’nin görüşünü paylaşmayanlardan biri olarak ben de Gabriel García Márquez’in deyişiyle “Ben, hala şiir okuyanlardanım…” Kanımca Murat Belge’vari zevzeklikle[5] anlaşılabilir bir şey olmayan şiir, devrimcilerin has evladı olması yanında aşkı
TEMEL DEMİRER “Bir film bir şairin yüreğindeki bir göz olmadıkça asla gerçekten iyi değildir.”[1] Francis Ford Coppola’nın, “Sinema filmler ve sihrin yakından ilişkili olduğunu düşünüyorum. İlk film çeviren insanlar sihirbazlardı,” diye tanımladığı Yedinci Sanat, yani “Sinema, duygular, düşler ve içgüdü dünyalarını anlatmak için en iyi araçtır,” Luis Buñuel’in ifadesiyle… Bu kadar
English
Turkish
German
