TEMEL DEMİRER “Kişi, sorabilmek için okumalıdır.”[1] Önceleri, “Allah’a inanmıyorum, cenaze istemem. Beni yakın, küllerim savrulsun,” diyen Adalet Ağaoğlu, “Yaşamaktan çok sıkılmıştı, uzun yaşamı boyunca çektiklerinden, gördüklerinden de son röportajında ‘Keşke dünyanın bu hâlini görmeseydim,’ diyecek kadar”…[2] Tedavi gördüğü hastanede, çoklu organ yetmezliğinden hayatını kaybetti. Cenazesi, vasiyeti üzerine Boğaziçi Üniversitesi’nden
TEMEL DEMİRER “Ne gördüğüm gerçeği gizlemekten hoşlanırım, ne de bunu açıkça ifade etmekten korkarım.”[1] Hrant Dink’in sırtından vurularak katliyle; Ermeni Soykırımı’nın, bir buçuk milyon insanı bulmuş kurban sayısına, 19 Ocak 2007 günü dünyanın gözleri önünde, bir kişiyi daha ekledi! Takvimler insan(lık)ın vicdanını sızlatan, kanatan sayısız kitlesel katliama tanıktır. Hrant’ın katli, bu
TEMEL DEMİRER “Adalet, insanın kendi üzerine düşeni yapmasıdır.”[1] 20 Ağustos 2017 tarihinde Suruç Anması’nda yaptığım konuşmadan ötürü tastamına 1348 gün ya da 44 ay 11 gündür yargılanıyorum. Ancak 18 yılda sonuçlanan davalara bakınca kendimi “şanslı” mı hissetmeliyim acaba?![2] Bugün, 30 Mart 2021’de, Anadolu 33. Asliye Ceza Mahkemesi’ndeki 2017/107940 Soruşturma; 2018/35957
TEMEL DEMİRER “Yazar, başkalarından daha zor yaşayan kişidir.”[1] Yazmak, bir eylem, serüven olmanın yanında yaşama dokunan bir değerlendirme, itiraz, eleştiridir. O hâlde, “Biçimi eleştirmeli eleştiri, düşüncelerinizin, cümlelerinizin özünü değil kesinlikle,”[2] uyarısı “es” geçmeyen değerlendirme girişimi -doğası gereği- “muhalif olma” ve “kopma” durumudur.[3] Gustave Flaubert’in, “Yaşamak için okuyun”; Franz Kafka’nın, “Eğer
TEMEL DEMİRER “Müziksiz bir hayat, hatadır.”[1] Müzik; müthiş bir şeydir; “Müziksiz bir hayat hatadır,” diyen Friedrich Nietzsche’ye katılmamak mümkün mü? Elbette değil… “Müzik dediğimiz şey, insanın doğadaki sesleri organize etmiş hâlidir.”[2] “Antik inanca göre müziğin anlayana, “aklın ışığından göksel hakikâti sezinleme” olanağını verebileceği düşünülmüştü
TEMEL DEMİRER “Yerçekimi nasıl cisimlerin özü ise, özgürlük de insanların özüdür.”[1] Jean Jacques Rousseau’nun, “İnsanlar özgür doğar, ama her yerde zincire vurulmuş olarak yaşarlar,” biçiminde tarif ettiği hâlin küresel bir despotlukta ifadesini bulduğu zorbalıkla yüz yüzeyiz… Fyodor Mihayloviç Dostoyevski’nin, “Sağımdan solumdan geçip duran, telaşla koşturan, her zaman aceleci, asık
TEMEL DEMİRER “İnsan kalmanın tek yolu, buinsanlık dışı sisteme karşı savaşmaktır.”[2] Kapitalist sömürüden ve/veya kapitalizmin ücretli kölelik cehenneminden söz etmeden işçi sınıfına dair bir şeyler söylemek imkânsızdır. Çünkü kapitalist üretim tarzı, üreticilerin üretim araçlarının sahipliğinden yoksun kalıp işçileşmelerine ve o nedenle sermayenin emri altına girerek kendilerine yabancılaşan emek
TEMEL DEMİRER “Zamanla Zamanla, Geçer her şey geçip gider, zamanla Unuturuz yüzü ve sesi unuturuz Kalp daha da yenilince, gitmek dert olmaz Aramak daha uzağı, peşini bırakmak gerekir Ve çok iyidir Zamanla.”[2] Bazı şarkılar, “Sen sus ben meselenin farkındayım,” der adeta… Murathan Mungan’ın, “Yıllardan sonra, yollardan sonra şarkılar söylüyor çocuklar,” dizelerindeki “Şarkılar her şeyden daha
TEMEL DEMİRER “Gülen kitap yeğdir ağlayan kitaptan, gülmektir çünkü insanı insan eden.”[1] ABD’nin muhafazakârlarından ‘The Wall Street Journal’ın bile, “Siyasi mizah kuşatıldı,”[2] demek durumunda kaldığı bir kesitten geçiyorken; varın mizahın (gülmecenin) hâl-i pür melalini siz tasavvur edin. Oysa mizahın olmadığı yerde, demokrasi yeşermez; özgürlük de olmaz, olamaz. Malûm kadim “demokrasi”lerde,
TEMEL DEMİRER “Yoksulların sefaletine… kurumlarımız yol açıyorsa, suçumuz çok büyüktür.”[2] Bir “acı reçete” ile yüz yüze olduğumuzdan söz edilse de; bu, krizle uzun süredir çalkalanan coğrafyamızda malumun ilamından öte bir anlam taşımıyor! “Karakışa hazır olun”[3] uyarılarının dillendirildiği tabloda “acı reçete” (neo-liberal kemer sıkma politikaları) esas olarak borç krizine giren
Türkçe
German
English
