Rusya Dışişleri Bakanı Lavrov, Ermenistan ve Azerbaycanlı mevkidaşlarıyla cuma günü yaptığı görüşmenin ardından, Dağlık Karabağ’da çatışan tarafların ateşkes imzalayıp barış görüşmelerini yeniden başlatma kararı aldığını açıkladı. Buna rağmen hafta sonunda da karşılıklı saldırılar devam etti. Yorumcular, gerçek anlamda bir barış ümidi görmüyor.
Ermenistan’ın müzakere masasında söz hakkı yok
Adevărul’dan analist Radu Carp’a göre ateşkesin önemli eksiklikleri var:
“Buradaki sorun ateşkesin Azerbaycan birliklerinin ve İslami terör gruplarının Dağlık Karabağ’dan çıkmasını öngörüyor olmaması. Bunun için Azerbaycan ve Türkiye’den onay almak Minsk Grubu için son derece zor olacaktır. … Bu konu muhtemelen Rusya ile Türkiye’yi ilgilendiren birçok sorun hakkındaki diyaloğun bir parçası olarak Putin ile Erdoğan arasında tartışılacaktır. Aliyev, Erdoğan ve Putin birbirleriyle iyi geçiniyor, her biri otoriter bir liderin karakter özelliklerine sahip. Ermenistan, kendi kaderini ilgilendiren bu görüşmelere demokratik bir ülke olduğu için katılamıyor. … Tek şansı Rusya ve Fransa’yla kurmuş olduğu geleneksel ilişkilerine ve diasporasının ikna kabiliyetine güvenmek.”
Donmuş ihtilaf haline dönüldü
Radio Kommersant, uzamasını beklediği bir poker oyunu görüyor:
“Bir ateşkesin en pratik yönü, sonsuza kadar uzatılabilir olmasıdır. Diğer bir deyişle, ihtilafı yeniden donmuş hale getirmek mümkün. Böyle bir ateşkes iki tarafa da zafer kazandıklarını ilan edip yaklaşmakta olan görüşmelerde kendisi için en iyi koşulları müzakere etmeyi denemek için bir fırsat sunar. Prensipte daha şimdiden yaşanıyor bu aslında: Aliyev ordusunun benzersiz başarılar elde ettiğini açıklıyor: Eski cephe hattı kalmamış ama bir askeri çözümün varlığı kesinmiş. Ancak bütün Karabağ’ı işgal etmeyi ve buradaki Ermenileri sürmeyi başaramayacağı da açık.”
Moskova göründüğünden daha zayıf
Bu çatışma Rusya’nın güçsüzlüğünü açığa vuruyor, diyor NRC Handelsblad’ın Türkiye muhabiri Toon Beemsterboer:
“Türkiye’nin müdahil olması, Rusya’nın bölgedeki egemen konumunu tehdit ediyor. Putin’in nüfuzunu sürdürebilmek için bir şeyler yapması gerekiyor. … Ateşkesin bozulma hızı, Rusya’nın bölgedeki konumunun, Moskova yönetiminin göstermek istediğinden çok daha güçsüz olduğunu gösteriyor. Rusya resmi olarak Ermenistan’ın müttefiki olabilir ancak kârlı silah anlaşmaları imzaladığı Azerbaycan’la da aynı derecede yakın ilişkileri bulunuyor. … Üstelik Rusya’nın bölgede sergilediği böl ve yönet stratejisi, Moskova’nın bir arabulucu olarak görülmesine pek de katkıda bulunmuyor.”