Her gün biraz daha karanlık
Her gün biraz daha zor
Hiçbir kokuya benzemez
Çürümüş bir toplumun kokusu.
Ağızlarda klişe cümleler
Hayatı idare edenler sarmış her yanı
Hayat ne yapsın kendini ciddiye almayanı
İnsan insanda tanır kendini.
Gün gelir öyle çürünür ki
Böyle günlerde silinir rehberden
İsminin baş harfine adı kayıtlı
Eski bir arkadaş.
Hayatta boşluk olmaz
Hak ettiği sıfatla anılır kimileri
Bazılarının sıfatı adını unutturur
Kâlp sakatlığı hiçbir sakatlığa benzemez.
Her gün biraz daha çürüme
Her gün biraz daha karanlık
Tek umut, zifiri karanlığın
Umuda en yakın ân olması.
