Naim Kandemir
KENDİNE ÇEKİLMEK
Gözlerde, dillerde çakan şimşekler
Boşaltsın hafızanın anı yükünü
Gelip otursun suskunluk orta yere
Tüm kelimeler kökenini unutsun
Diller lâl, kulaklar sağır
Kelimeler öksüz kalsın.
*
Yağmur yağsın kendi başına
Fırtına savursun güçsüzü
Herkes kendi aklını göndere çeksin
Kıyılardan kendine çekilsin insan
Belki bir gün şaşkın bir balık
Dümeni kırık bir gemi
Gelip demir atar yalnızlığına.
*
Dursun yağmur, dinsin fırtına
Geriye koca bir ıssızlık kalsın
Ne ayak izi, ne kalp izi
Herkes ağzına, kulağına
Uyan kelimeler arasın
Bulan bulduğuyla yetinsin.
Şubat 2024
