Naim Kandemir
(Koçluğa nazire)
Gönüllüsü olduğum dernekte üye formlarını incelerken dikkatimi çekmişti, üç adet koç vardı derneğe üye: yaşam koçu, yoga koçu, ilişki koçu. Küçük bir dernekte üç koç olması ilginç gelmişti bana.
Yaşadığım bu şehirde sahilde yürürken müstakil iki katlı binanın üst katında Flört ve İlişki Koçluğu tabelasını görünce durup dakikalarca denize sırtımı dönerek bu tabelayı düşünmüştüm. Nasıl bir şehire gelip yerleşmişiz? Bu şehir Türkiyeden önce Avrupa Birliği’ne girdi de benim mi haberim yok! Böylece bu koçluk meselesini radarıma almıştım o günden beri.
***
Arkadaşlarla kafede otururken akademisyen bir kadın geldi masamıza, arkadaşımızın tanıdığıymış. Yelpazenin geniş olduğu masada ben konuşmamayı tercih ediyorum, çünkü sonuçta herkes bildiği türküyü çığırıyor!
Çoğunluk; siyasal İslamla, yaşam standardıyla, şeriat tehlikesiyle, mini eteğiyle, haşemasıyla; mutlu mesut bir arada yaşıyorken benim çıkıp da bu olayları irdeleyip masanın çevresindekileri göreve çağırmakla sonuçlanacak bir konuşmaya girmem, masadakilerin teker teker erkenden sıvışmalarına ve bunun sonunda da hesabın bana kalmasına neden olacağını biraz pahalı da olsa öğrenmiş olmamın da payı var bu susuşumda ve konuşulanları sabırla dinlememde.
Masaya oturan akademisyen kadın da yaşam koçuymuş. Hatta üst rütbedeki akademisyenliğini bir yıl ücretsiz izin alarak dondurup kendisini koçseverlerin sorunlarını çözmeye vakfetmiş. İçimden vay be, koçta M-L örgüt disiplini var, ışığından yıkılanları, yenilenleri faydalandıracak, ne mutlu koça, diyorum.
Bendeki fazla merakı ne kadar frenlesem de süre geçtikçe aşınan balatalardan meraklı sorular fışkırıyor! Yine de dolaylı olarak kadının özel hayatını öğrenmeye çalışıyorum. Uzun bir; ben olmak, içe dönmek, özgürleşmek nutuğundan sonra, kadın; evliliğini yürütemediğini ve sonunda koçların eline düştüğünü ve bu süreçte bir aydınlanma yaşayıp, ben de yaparım bu işi; lise mezunu yapıyorsa profesör olarak ben daha iyi yaparım, deyip sektöre intisap etmiş. Doğru tabii; çeken bilir!
Masadaki muhabbetin sonunda koç kadın, ihtiyacı olan arkadaşlar hiç çekinmeden bana ulaşabilir, diyerek de davetini yaptı giderken.
***
O günden sonra bende de bir aydınlanma oldu, desem yeridir. Eh, biz de az zeki insanlar değiliz! Öte yandan; çeken, yıkılan, kaybeden grubuna da kuşak mensubu olarak kafadan gireriz.
Zamanında senaryo yazma kursuna gitmişliğim de olduğundan, orada kurgu tekniğini öğrendiğim için kafamda kurup, olgunlaştırıp, yine bizim kuşaktan bir fakülte arkadaşıma meseleyi açtım.
Arkadaşım vesikasız feylesof, ismini söylemeyip, yüzünü gösterme; söylediklerini Lenin-, Stalin söylüyor de kimse itiraz etmez! Sosyalizmi sürekli hatim indirir halde. Bildiğin ayaklı sosyalizm gugulu!
Açtım telefonu arkadaşıma; saatlerce anlattım, konuştuk. Dedim ki, ülke devrimcilerinin sana ihtiyacı var. Sende sosyalizm konusunda yok yok! Hem sen bu bilgileri mezara mı götüreceksin? Bak, bizim kuşaklar kaçtır yeniliyor; yazılıyor-çiziliyor, yine herkes bildiğini okuyor. Hem kişisel bazda,hem örgütsel bazda devrim yolunda senden doğru reçeteleri alırlarsa onlara şifa olursun. Ayrıca bunu para için yapmayacağız. Ama bedava olursa da olmaz; çünkü bizim insanımız, bilirsin; para vermediği bir şeye pek itibar etmez. Sen koçluğunu yap, bu hizmet karşılığında diyelim ki bizden bu hizmeti alan kişiye veya yapıya; şu kadar aç çocuğu doyuracaksınız... Böylece ikili bir fayda da sağlanmış olur.
Arkadaşımın önce şaşkınlığını, sonra direnmesini alt edip, dil dökerek, kendisini devrim için bu hizmeti vermeye ikna ediyorum ve ekliyorum:
–Yoldaş, bu hizmetten olumlu sonuçlar alırsak, ikinci aşamaya geçeriz. O da şu: Garantili Devrim Danışmanlığı!
Arkadaşım itiraz ediyor:
–Literatürde yeri yok bunun…
-Takma kafana, bu topraklar yenilgi cenneti; deneyelim, başarırsak vezir, başaramazsak rezil oluruz! Gerçi bu kadar yenilgiye rezil olan kimse de görmedik ya… Neyse, Devrim Koçluğumuz ve gelecekteki Garantili Devrim Danışmanlığı’mız devrim camiamıza hayırlı olsun.
- 09. 2022
Ankara
Harika…