Çevre denetçileri, ormansızlaşma ve otoriter rejimlerle bağlantılı ürünler için yeşil etiketleri onayladı
Ajör çevresel denetim firmaları, orman tahribatı ve iklim değişikliğiyle mücadele etmeyi amaçlayan ayrıntılı bir küresel sistemin altını oyarak, uygulamalarının sürdürülebilir olduğunu onayladıkları ağaç kesicilerin ve diğer müşterilerin neden olduğu göze batan çevresel zararı görmezden geliyor veya kabul edemiyor.
Uluslararası Araştırmacı Gazeteciler Konsorsiyumu ve 39 medya ortağı tarafından yapılan bir araştırmaya göre, denetçiler ve sözde sertifika firmaları, ormansızlaşma, çatışma bölgelerinde oturum açma ve diğer suistimallerle bağlantılı ürünleri endişe verici bir sıklıkta doğruluyor.
Sertifikasyon, firmaların müşterilerinin dünyanın dört bir yanındaki pazarlarda tik yat güverteleri, yüksek kaliteli mobilyalar ve diğer ürünleri üretmesine ve tanıtmasına yardımcı olmakta.
ICIJ soruşturması, Ormansızlaşma denetimlerinin sonuçlarını, çevre standartları, iş kanunları ve insan haklarıyla uyumlu ürün ve operasyonların reklamını yapmak için nasıl kullandığını, hissedarları ve müşterileri yanlış bilgilendirdiğini gösterdi. Hasar yıkıcı ve uzun süreli olabilir.
Güney Fransa’daki özel mülkiyete ait ormanlarda asırlık meşeleri ve diğer ağaçları yasa dışı bir şekilde kesen İspanyol bir ağaç kesme firmasıyla ilgili yakın tarihli bir davada bir Fransız savcı, “Kesilen bir ağacın yeri doldurulamaz,” dedi.
ICIJ, birçok şirketin kendi iddialarının veya gönüllü standartlarının oldukça gerisinde kalan sürdürülebilir ormancılık faaliyetleri ilan ettiğini tespit etti.
Örneğin, Amazon’da faaliyet gösteren Brezilyalı bir ahşap ürünleri şirketi, diğer ihlallerin yanı sıra yasal belgeler olmadan odun stoklamak ve taşımaktan 1998’den beri 37 kez para cezasına çarptırılmasına rağmen “yüksek notlarla sertifikalandırıldığını” iddia etti.
Şili’deki bir Japon ormancılık şirketi, ahşabın menşei hakkında yanlış bilgi içeren belgeler kullanan tedarikçilerden kereste temin etti. Bir mahkeme kararına göre, Kanadalı bir grup ağaç kesme şirketi, yerel bir denetçi tarafından onaylanan “sürdürülebilir bir orman yönetim planı” kullanarak Yerli ormanlık alanlarındaki ağaçları keserek topluluğun bölgesini ve yaşam biçimini büyük ölçüde değiştirdi.
ICIJ, en az 50 ülkedeki şirketlerle ilgili teftiş kayıtlarını, çevresel ihlal verilerini ve mahkeme dosyalarını inceledi. Analiz, orman ürünleri endüstrisindeki şirketlerin Yerli orman arazilerinde ve korunan rezervlerde oturum açma, sahte izinler kullanma ve yasa dışı olarak hasat edilmiş kereste ithal etme gibi ihlallerle suçlanan uygulamalarını sürdürebilir beyan eden 48 denetim firmasını belirledi.
1998’den bu yana, orman ürünleri endüstrisindeki 340’tan fazla sertifikalı şirket, diğerlerinin yanı sıra yerel topluluklar, çevre grupları ve devlet kurumları tarafından çevre suçları veya diğer suçlarla itham edildi. Bu firmalardan yaklaşık 50’si, bir devlet kurumu tarafından para cezasına çarptırıldıkları veya hüküm giydikleri sırada sürdürülebilirlik sertifikalarına sahipti.
Kısmen, bu tür vakaların neredeyse kesinlikle eksik sayılmasının bir nedeni, çevresel suçlarla ilgili birçok devlet veri tabanının sorumlu şirketleri belirlememesidir.
Orman ürünleri endüstrisinde çalışan bir danışman olan Grégoire Jacob, bir ICIJ ortağı olan Radio France’a “İşe yaramayan, genel olarak sertifikalara güvendiğimiz tüm sistemdir” dedi. “Daha erdemli ürünlere sahip olacağımıza inandırıldık. Bazen doğrudur; bazen yanlıştır.” Jacob, ICIJ’ye ve Fransa, Kanada, ABD ve başka yerlerdeki medya ortaklarına sertifikasyon standartlarının yetersiz ve prosedürlerin etkisiz olduğunu söyleyen altı mevcut ve eski ormancılık denetçisi ve danışmanından biriydi.
ー 10 milyar dolarlık büyüyen bir sektörü oluşturan ー denetçilerin kendileri, müşterilerin operasyonlarında ve sürdürülebilirlik raporlarında kırmızı bayrakları küçümsemek veya gözden kaçırmaktan nadiren sorumlu tutulur. Çevresel denetim, yüksek oranda düzenlenmiş muadili olan geleneksel mali denetimden farklıdır ve çok daha az kural ve kılavuzla yönetilir. ClientEarth’te kurumsal sorumluluk ve iklim riski konusunda uzmanlığa sahip bir avukat olan Jonathan White, gerçekten de çevre denetiminin büyük ölçüde düzensiz olduğunu söyledi.
White, “Bu düzensiz alanda, sorumlulukla ilgili bir sorununuz var” dedi. “Eğer bu tür doğrulama kuruluşları sağlam bir rolü yerine getireceklerse…şüphecilik uygulamalı ve şirketler tarafından öne sürülen iddiaları kontrol etmelidirler. Şirketlerin sağladığı bilgilerin arkasında durmak zorundalar.”
Küresel soruşturma, hükümetlerin Myanmar ve diğer yerlerdeki otoriter rejimlerden çatışma odunu ticaretini durdurma konusundaki zayıf çabalarına da ışık tutuyor. Sürdürülebilirlik belgelendirme firmaları, bu tür ticaretin merkezindeki şirketlerin kamuoyunu yanıltmasını sağlıyor.
ICIJ’in bulguları, bazı şirketlerin “sürdürülebilirlik” bayrağı altında değerli doğal kaynakları kullanırken küresel iklim krizini sona erdirme taahhütlerini nasıl yanlış yansıttığını ortaya koyuyor.
Bu arada, Avrupa Birliği’nden daha büyük olan ormanlık alanlar 1990’dan beri ortadan kayboldu. Ve giderek daha fazla sayıda orman, şüpheli bir şekilde etiketlenmiş ürünler sağlamak için yok olmaya devam ediyor.
Pazarlama ‘sürdürülebilirliği’
Son yirmi yılda, halka açık çok uluslu şirketler, küçük tedarikçiler ve yatırım firmaları, müşterilere ve hissedarlara “çevresel, sosyal ve yönetişim” (ESG) yönergelerine bağlı olduklarını ve uygulamalarının geçerli olduğunu göstermek için gönüllü orman sertifika programları ile ilişkilerini kullandılar. çevreye zarar vermeyin. Özel kuruluşlar tarafından sağlanan sözde sürdürülebilirlik sertifikaları yasal olarak gerekli değildir, ancak ticaret yapan, üreten veya kereste ve ormansızlaşma ile ilgili diğer emtiaları kullanan şirketler için olmazsa olmazlar haline gelmiştir.
Bu kendi kendini düzenleyen sistemin kalbinde, Orman Yönetim Konseyi (FSC), Orman Sertifikasyonunu Onaylama Programı (PEFC) ve Sürdürülebilir Palm Yağı Yuvarlak Masası (RSPO) gibi uluslararası kuruluşlar bulunmaktadır. Müşterilerini incelemek ve ağaç ürünleri şirketlerinin, palmiye yağı üreticilerinin ve diğerlerinin sorumlu bir şekilde hasat yaptıklarını ve yasa dışı ağaç kesimi ve diğer çevre suçlarıyla bağlantılı malzemeleri kullanmadıklarını onaylamak için üçüncü taraf denetim firmalarına güvenirler. (2007’de J.K. Rowling’in ABD’li yayıncısı, J.K. Rowling’in son Harry Potter romanı “Harry Potter ve Ölüm Yadigarları” için FSC onaylı kağıdın kullanılması isteğini kabul etti.)
Çevresel denetim sektörü, 200 milyar dolarlık test, teftiş ve belgelendirme endüstrisinin bir parçasıdır. KPMG ve PwC gibi denetim devlerinin uzmanlaşmış birimlerini, İsviçre’deki çok uluslu SGS Société Générale de Surveillance SA gibi halka açık büyük şirketleri ve Endonezya’daki PT Inti Multima Sertifikası gibi daha küçük şirketleri içerir. Denetçiler tipik olarak müşterileri için risk değerlendirmeleri yapar, değirmenleri denetler, şirket ormancılarıyla görüşür ve operasyonların ve ürünlerin özel belgelendirme kuruluşları tarafından tasarlanan gönüllü çevre standartlarına uygun olmasını sağlar.
Denetim şirketlerinin pazarlama materyallerinden bazıları, “gezegenin ormanlarını korumak”, “ormanların ekonomik olarak uygulanabilir şekilde işletilmesini” kolaylaştırmak ve “ormansızlaşmayı azaltmak” gibi hedeflerin reklamını yapıyor.