Hadi gelin düşünsel bir yolculuğa çıkalım sizinle. Bir çeyız sandığı düşünün, yıllar önce yaşamış. Bir de beşik hayal edin, çivit mavisi. Biri bir insanın geçmişi, diğeri ise geleceği… Bir insan dedim aslında ama siz küçük bir kız çocuğu hayal edin. (beşiğin çivit maviliğine aldırmadan) Çünkü erkek çocuklarının çeyiz sandığı olmaz.
Ümitler, beklentiler, danteller, yastık kılıfları, naftalin kokuları doldurulur sandığa. Mühürlenerek kutsanır sandık. Beşik tavan arasına atılır. Yıllar geçer çocuk gelin olur. Bilinmez bir diyara göç eder. Kah mutlu olur, kah mutsuz… Ama genellikle mutsuz! Hayat böyle devam ederken sandık kırılır, çürür çöpe atılır. Bir kısmı çıra olur sobada yakılır. Diğer parçaları ise sanatın eline düşer. Trajedi ile komedi arasında gidip gelen hayatlarımızı anlatmaya koyulur.
Sanat, beşikten toprağa değil, beşikten beşiğe sürer/sürmeli. Tavan arasına atılan beşik, kırılan çeyiz sandığı ve komik, acıklı bir şekilde devam eden hayatlarımız…
Bu gülen/ağlayan mumluk, ceviz sandığının kırık parçalarından tasarlanmıştır. Eğilip koklarsanız genç bir kızın naftalin kokulu hayallerini görürsünüz..!
#geri #dönüşüm #tasarım#atölye #memet #sönmez