Memet Sönmez Ölüm, bazen bir ceza bazen bir armağan, çoğu zaman da bir lütuftur! Erhan İnal'ın düşündürdükleri. Dün Mustafa Adak'ı, evvelsi gün Nalan Gürateş'i bugün de değerli dost, güzel arkadaş, iyi yürekli Erhan İnal'ı kaybettik. Onun ölüm haberi dalga dalga sosyal medyada yayılırken ; 12 Eylül 1980 sıkıyönetim
Memet Sönmez Ömrünü devrime adak vermiş naif bir insan : Mustafa Adak! Onunla karşılaşmamız yıllar öncesine dayanır. 1980'lerin sonlarıydı. İstanbul Bayrampaşa Cezaevi'nden sürgün gitmiştim Çanakkale Cezaevi'ne. Sarışın, gözleri çakmak mavi bir güzel insan karşıladı beni. Halleri, hareketleri insan kokuyordu. Özenle bir ranza verdi, bir döşek, bir de
"Beni öldürecekler! Bu saati eşime verin!" "Lenin Zeki" "Militan Zeki" "Bütün zamanların en yakışıklı devrimcisi Zeki Yumurtacı" "Örgüt bilgilerini işkencede sır belleyen Zeki" Sevgili Zeki, Biri adını verdi, biri endamını, öteki kaldığın yeri, buluşacağınız sokağı. Yakalandın. Soğukkanlıydın. Seni hemen çözeceklerini düşündüler. Oyalandılar. Bu senin de işine geliyordu. Ne kadar zaman geçerse
Bana bu ülkenin en politik, örgütlü ve bilinçli şehri neresi diye soracak olursanız düşünmeden Dersim derim. Bu tespitimi okuyarak değil gezerek, görerek hatta koklayarak öğrendim. Gözlerimi kapasanız mesela. Beni alıp bir yerlere götürseniz oranın Dersim olduğunu yada olmadığını söyleyebilirim. Munzur suyunun kayalardan sekişini, çıkardığı sesi
Uzun zamandır yazı yazmıyorum. Bir çoğunuz sitem ediyor, biliyorum. Bazılarınız özelden yazıp soruyor : “Pazar yazıları” na ne oldu? diyor. Düzenli yazarak sizleri beklenti içine soktuğum için üzgünüm. Bende yazmayı seviyorum. Yazmanın özgürlük olduğunu, insanın üzerinden yüklerini hafiflettiği ve uçurduğunu bilmenizi isterim. Kim uçmak istemez
Sevgili Tamer, Dur, hemen endişelenme. Öyle "sıkıyönetim" in ilan ettiği bir yasak değil. En devrimcinin, en aydınının kendi kendine yasak koyduğu bir yasak, bir "sıkıyönetim" . Buna neo liberal faşizm mi, pos modern faşizmi mi denilir? Bilemem. Silahsız külahsız insanlara, "sokağa çıkmayın!" diyorlar ve insanlar hiç
Günlük hayatımın orta yerinde, işime dalıp Balat'ın çöplüklerinden sanat çıkartırken, telefonumun sesi ile irkildim. Öyle yoğun çalışırken işe ara verip, eldivenle telefona bakmak hep zor gelmiştir. Israrla çalan telefonumu o an açmadım. On dakika sonra telefonum tekrar çaldı. Sinirlenerek kimin aradığına bakmaksızın "ne var!" diye
"Ölmek unutulmak değil, unutulmak ölmektir." Sevgili Tamer; Hani derler ya, "gece seni rüyamda gördüm!" Hemen arar, korkarak, merak ederek "İyi misin?" diye sorarız. Dün geceki rüyamın ardından seni merak ettim. Sormaya, doymaya, toprağını koklamaya geldim. Nasılsın, iyi misin? Biliyor musun? Senden sonra, yargılanmamızın bir aşamasında hapishanenin hücresine attılar
Kadir Tandoğan, Ahmet Saner, Hakkı Kolgu anısına. Bugün yaşadıklarımız geçmişi daha anlamlı, daha değerli kılıyor. Sevgili Uğur Yıldız, son yıllarda çok değerli bir iş yapıyor. İş dememek gerek. Görev ve sorumluluk bilinci ile yitirdiğimiz sosyalist değerlerimizin fotoğraflarını, gazete arşivlerinin derinliklerinden ev ev dolaşıp anne, babalarını, hısım akrabalarını
Yazıyorum eleştiriyorlar. Yazmıyorum eleştiriyorlar. Uzun mahpusluğun ardından '91 yılı ortalarında devlet bir kuşak devrimciyi salıverdiğinde hayat çok değişmişti. '70’li yılların sosyo-ekonomik şartları, kültürü ve insan ilişkileri bir hayli farklılaşmıştı. Yerini (görece daha fazla) kozmopolit, yoz, bir koyup beş almaya çalışan, daha yırtıcı insan ilişkilerine bırakmıştı. Onlar ise
Türkçe
German
English
