(Alanya-Manavgat, Olimpos) "Haydi Olympos'a gidelim" Yönetmenliğini Mehmet Ada Öztekin'in yaptığı, başrollerinde ise Nejat İşler ve Yiğit Özşener'in oynadığı ‘Kaybedenler Kulübü’ filminden bir replik: Kaan: Hadi Olympos'a gidelim Zeynep: Ne zaman Kaan: Hemen şimdi Zeynep: Gelemem. Bitirmem gereken o kadar iş var ki. Kaan: Bitirmezsen olmaz mı Zeynep: İşten kovulurum Kaan: Ne güzel işte, başka
Akdeniz, Ege turu… 1. Gün. Eşik nedir sizce? Yok, hayır
Adrasan, Finike, Kaş/Antalya Daha önceki yazılarımda kendi eşiğimizi geçmenin ve sınırlarımızı zorlamanın ne kadar güç olduğundan bahsetmiştim. Ama bir kez bu eşiği aştığınızda da yeni heyecanları tatmanın dayanılmaz heyecanı tahmin edebilirsiniz. Yüksekten akan suların sesi, aynı suların serinliği, göl manzaralı çadırın hafifliği; ağaç gölgesinde uzananların, derdin
Bir gezegen kent: KARS. "Neyi değiştirir arzuların yerli yerinde olması. Kalkmak iyidir, taşmak iyidir, akarsu iyidir." Yolun ikiye ayırdığı düz bir ova gibidir Kars'ın girişi. Dağın, taşın, hatta ağacın olmadığı ova mı olur, demeyin, olur. Eğer bu kent Kars ise çok tatlı olur. Motorumun tekeri ile yarıyorum tarlaları,
“Macerayı tehlikeli sanıyorsan, rutini dene; öldürücüdür.” ( Paulo Coelho) Şirin, şahane Şirince'den ayrıldım. Bu defa ki yolum çok uzun. Çok molanın ardından Can Yücel'n topraklarına ayak bastım. Gökova' dan Marmaris sırtlarını seyrettim. Vücudumu, Akyaka'nın, soğuk sularında arındırdım. Islak tişört, ıslak şortla döndürdüm motorumun tekerini. Marmaris'in içinden
'Hayat bir kitaptır. Seyahat etmeyenler hep aynı sayfayı okur.' (St. Agustıle) İnce, dar, sebze ve meyve bahçelerini ikiye ayıran yolun üzerinden kıvrıla, düzele uzun ve tatlı bir yolculuk daha yaptım. Havası gerçekten o kadar temiz ki oksijenin burnumu yakmasından anladım. Yolum uzun ve tatlı. Kazdağlaırı o
Diyarbakır! "Tanrım! Kesmeselerdi ağaçları göçmeyecekti kuşlar. Kasımlarda kuşlar şehirleri terk ederdi." Türkan Elçi Şimdi dik durun! Sizi Diyarbakır'a götüreceğim. Etrafındaki bağları, bahçeleri, kervansarayları
"Altın"cı Filo Kirazlı'dan Defol! Güzel bir uyku, güzel bir kahvaltının ardından güzel insanlara veda ederek Tekirdağ'dan ayrıldım. Hava çok güzel. Kuzey rüzgarları sırtına yüklediği kekik kokularını burnuma taşıyor. Van Gogh'un tuvalinden fışkırmış gibi her şey; kah boynunu bükmüş kah yüzünü güneşe dönmüş, gülmüş ayçiçekler; yeşil ile
Cayır cayır yanan İstanbul'u geride bıraktım. Motosikletimin gidonu, Tekirdağ' a kırıldı. Asfalt altımdan kayarken, rüzgar vücudumu serinletiyordu. Işıklar, tabelalar, işaret levhaları yeşil sarı kahverenginin ahenkli birleşimi
"Her gün bir yerden göçmek ne iyi. Her gün bir yere konmak ne güzel. Bulanmadan, donmadan akmak, ne hoş! Dünle beraber gitti cancağzım, Ne kadar söz varsa düne ait. Şimdi yeni şeyler söylemek lazım
English
Turkish
German
