Macaristan’ın yolsuzlukla mücadele reformları için yeterince çaba harcamadığını düşünen Avrupa Komisyonu, Budapeşte’ye ayrılmış 7,5 milyar avroya varan yardım fonlarını dondurmayı planlıyor. Çarşamba günü bu yönde bir tavsiye kararı çıkabilir. Nihai kararın ise bir hafta sonra AB maliye bakanları tarafından verilmesi gerekecek. Yorumcuların çoğu için bu geç kalınmış bir adım.
Otoriterliği finanse etmeye son verilsin
Avrupa Komisyonu nihayet Orbán’ı hizaya getirme cesaretini buldu, diyor Tages-Anzeiger sevinçle:
“Macaristan’ın lideri AB’ye yıllardır kendisine para veren sıkıcı ama nasıl harcadığına karışmayacak kadar da nazik bir banka memuru muamelesi yapıyor. Ancak başka ülkelerdeki vergi mükelleflerinin ödemeleriyle karşılanan yardımların, Orbán’ın akrabalarının ve arkadaşlarının hesaplarına geçirilmesi elbette AB’nin pek de hoşuna giden bir şey değil. Üstelik Orbán’ın kendi ülkesinde modern bir Avrupa demokrasisinde olması gereken her şeye, yani hukukun üstünlüğüne, bağımsız yargıya, özgür medyaya ve siyasi rakiplere saldırıp bunları yok etmesi AB için hiç hoş değil.”
Kararlı bir duruş sergilenmeli
Politiken, Brüksel bir kez daha boş vaatlerle kandırılmasına müsaade etmemeli, diyor:
“Macaristan Başbakanı, hükümeti gerçekten de ciddi bir reform programı yürütüyormuş gibi davranarak, AB yardım fonlarından faydalanmaya devam etmeye çalıştı. … Ne Macaristan ne de diğerleri için kestirme yollar olmalı. Komisyon ve Bakanlar Konseyi, demokrasinin, hukukun üstünlüğünün ve yargı bağımsızlığının AB için vazgeçilmez bir müşterek temel teşkil ettiği konusunda ısrarcı olmalı. Ve topluluk, reform vaatleriyle yetinmeyerek bunların Macaristan da dahil olmak üzere her yerde yasalaşmasını talep etmeli. İşte bu nedenle AB artık kararlı bir duruş sergilemeli.”
Orbán bu çıkmaza kendi girdi
Népszava, AB karşıtı politikadan çıkış yolunun muhtemelen kalmadığından korkuyor:
“Macaristan’da hükümetin bir çıkış yolu kalmadı: Politikalarının bir kısmı Brüksel düşmanlığına dayanıyor. Artık hükümetin hayatta kalması da beyinleri başarıyla yıkanmış ve bu korkunç, yıkıcı AB karşıtı tutumu destekleyen kesimlere bağlı. Korku verici olansa kişinin kendi iktidarını korumasının, kitleler halinde yoksullaşmış bir halkın çıkarlarından daha önemli olması.”
