Günümün çoğu çocuğumun gününü organize etmekle geçiyor. Aradaki ufak boşluklarda, örneğin tuvalet seanslarında kafama takılan bir kelime veya bir ismi Google'lıyor veya bir arkadaşımla Whatsapp üzerinden üç beş öförik (abartılı coşku) cümleli sohbet gerçekleştirebiliyorum. Ya da mutfakta diğer öğün için gerekli malzemeleri hazırlarken geceden bıraktığım
4 Nisan 1928’de Amerika Birleşik Devletleri’nin Missouri eyaletinde, St. Louis şehrinde doğan Marguerite Annie Johnson, kendisine “Maya” adını veren erkek kardeşiyle birlikte büyükannesinin yanında, ırkçılığın yoğun biçimde yaşandığı Arkansas’ta yetişti. Maya sekiz yaşına geldiğinde annesinin erkek arkadaşı tarafından cinsel tacize maruz kaldı. Tacizi gerçekleştiren Mr.
2019 yılına ait Tayland yapımı bir film olan Happy Old Year, minimalizm ekseninde ilerleyen bir film gibi görünse de eşyaya olan bağlılığımız ve bunun sebepleriyle ilgili oldukça açık ve kişisel fikirler veriyor. Hikayenin ana karakteri Jean (Chutimon Chuencharoensukying), yıllardır kardeşi ve annesiyle birlikte yaşadığı evde
Sokağın kokusu unutulur mu? Unutuluyor. Evden çıkmayı ihmal ettiğim 3-5 günün sonunda sokağa adım attığımda kokusunu alıyor ve tanıyorum. Ancak bu kokuyu evin içindeyken hiç hatırlayamıyorum. Garip değil mi? Sokağın taze bir kokusu var. Balkondaki gün ışığıyla sokaktaki gün ışığı asla aynı değil. Farklı ışıklar
Nothing Personal: Ürkek Yalnızlıkların Çarpışması Aşağıda Türkçe aramalarda tuhaf bir şekilde “Özel Hayatlar” başlığıyla bulabileceğiniz Nothing Personal (Kişisel Bir Şey Değil) filmi ile sansasyonel karşılaşmam sonrasında düşündüklerimi bulacaksınız. Film bir kadının evlilik nişanesi kabul edilen yüzüğünü çıkarıp evden ayrılmasıyla açılıyor. Konaklayabileceği bir çadır ve elzem olan şeyleri
Türkçe
German
English
