05.02.2020 tarihli makalemde yani 3 sene önce, bugün yaşadıklarımızı elden geldiğince, eldeki verilere göre analiz etmeye ve Z kuşağının neden bu kadar önemli olacağına ilişkin tahmin ve analizlerde bulunmuştum.
3 Sene önce bu analizlerime karşın ne yazık ki kendisine Demokrat, devrimci,” entelektüel” hatta kendilerine öncü diyen Kerameti kendinden menkul afra tafra yapan kişi ve yapıların şaşkın ördek gibi dolaştıklarına şahidiz.
Acı gerçek ise, gecen 3 sene boyunca Demokrasi ve Hukuk mücadelesi verdiğini iddia eden tüm muhalif parti ve kurumların ne kadar atıl ilgisiz ve üstten bakan tavırlarının duvara tosladığını görüyoruz.
Şu an her kesimde bir “Z” kuşağı paniği başlamış durumda. Acaba ne yapsak, ne etsek te “ Z” kuşağını saflarımıza ve her şey önce de Secim sandığına ne yapsak ta yönlendirebiliriz diye uğraşmakta, kafa yormakta…
Makalenin yayımlandığı günlerde bana sende amma kafayı “z” kuşağına takmışsın ve amma çok abartıyorsun diyenlere söyleyecek bir sözüm yok. Çünkü onların devri aslında çoktan kapanmış durumda, sadece ciddi anlamda onlarla hesaplaşıp emekli etmek gerekiyor. Belki secimden sonra bunu Y ve Z Kuşağı yapar umuduyla.
Ek olarak aklımdayken belirtmeden geçmeyeyim
Y kuşağının %41’i ve Z kuşağının ise %46’sı çoğu zaman stresli hissediyor. Türkiye’de ise sırasıyla %51 ve %65 olan bu oranlar dünya ortalamasının oldukça üstündedir. Cinsiyete göre bakıldığında ise hem dünya genelinde hem Türkiye özelinde, jenerasyon farkı olmadan kadınlar erkeklerden daha endişelidir.
Yine de sorumluluk gereği 3 sene önce de olsa, yapmış olduğum analizleri ve sosyal mühendisliğe yardımcı olacağı düşüncesiyle makalemi güncel olması sebebiyle yeniden paylaşıyorum.
Umarım son 22 günde iletişim ve propaganda uzmanları biraz kafa çalıştırır ve “Dimyat`a pirince giderken evdeki Bulgurdan olmaz”
İyi okumalar
Erken seçimde Y ve Z kuşakları